ดาวดาริน : The idol

สารบัญ
บทที่ 8 ความมีวินัยมีผลอันใดหรือ
เราเองก็ยังไม่รู้เหมือนกัน แต่เค้าจะขับรถเก๋งสีบรอนซ์มาจอดใกล้ๆกับคณะของเราที่มหาวิทยาลัยนะ
ดาวดารินจดจำเรื่องราวไว้ในจิตใต้สำนึก
งั้นเราจะ คอยสังเกตแล้วรีบจำเลขทะเบียนมาจดไว้ให้ทันนะ
เพ็ญพรเตรียมวางแผน หันไปมองหน้าชุติมา กับชมพู่ ต่างพยักหน้าให้กัน
ดาวดาริน นึกถึงชายผู้นี้ เวลาที่เขาจอดรถทีไร แล้วตนเองจะเดินเข้าไปใกล้ เขาจะรีบออกรถอย่างรวดเร็วจนไม่สามารถจะจดจำเลขทะเบียนได้ทันเลยสักครั้ง จำได้แต่เพียงว่าเป็นเลขทะเบียนรถ ที่มีตรา ก.ท. คือกรุงเทพ
เด็กสาวผลุนผลันลุกขึ้นนั่ง พบกับสายตาของชายหนุ่มที่กำลังจ้องมองมาด้วยแววตาแสดงความห่วงใยอย่างสุดซึ้ง สายตาประสานกันกับคนที่เติบโตมาด้วยกันเหมือนเป็นพี่น้อง ความผูกพันเริ่มทวีคูณแบบไม่รู้ตัว ความรู้สึกแปลกๆ เริ่มเข้ามาแทนที่ข้างในอวัยวะที่มีหน้าที่สูบฉีดโลหิตไปเลี้ยงส่วนต่างๆของร่างกาย ดวงตาสุกสกาวของเด็กสาวมีแววเขินอาย สายตาของปราชญ์เปรื่องเริ่มมองเห็นความสวยงามของเด็กสาวที่นั่งอยู่ตรงหน้า เธอเริ่มมีผิวพรรณเปล่งปลั่งมีเนื้อมีหนังเพิ่มขึ้น แก้มที่เคยยาวเรียวกลับมีเนื้อแก้มขึ้นมาเป็นสีชมพูเรื่อๆ ชายหนุ่มแอบยิ้มโดยไม่รู้ตัว
เพื่อนสาวทั้งสามคนแอบมองเห็นความเปลี่ยนแปลงในความรู้สึกอะไรบางอย่างของคนทั้งสอง ชมพู่แอบสะกิดเพ็ญพรที่กำลังมองอยู่ แล้วเอามือปิดปากในรอยยิ้มของตนเองเพื่อไม่ให้พฤติกรรมกับเสียงที่อาจจะเล็ดลอดออกมา ในขณะที่ชุติมาแอบมองดูชายหนุ่มอยู่เพียงฝ่ายเดียว น่าแปลกนะ เธอกำลังคิดอะไรอยู่ ทำไมเธอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ หรือว่าเธอกำลังแอบปลื้มชายหนุ่มผู้นี้อยู่ โดยไม่ยอมรับความจริงที่กำลังจะเกิดขึ้น
ดาวต้องรีบกลับบ้านเดี๋ยวนี้แล้ว
หญิงสาวทำลายความเงียบ บอกกับชายหนุ่มและมองหน้าเพื่อนไปรอบๆ
อ้าว ทำไมล่ะใยดาว สายน้ำเกลือยังไม่ได้ดึงออกเลย
ชมพู่กังวลใจ เหมือนกับเพื่อนๆ ที่มองดูดาวดารินกำลังดึงสายน้ำเกลือออก อย่างตกตะลึง
นี่ก็เย็นมากแล้ว เรารูสึกสังหรณ์ใจยังไงไม่รู้ ต้องรีบกลับบ้านน้าที่บางลำพูแล้วละ
ไม่มีใครทัดทานหญิงแกร่งแบบดาวดารินได้ เธอบอกว่าเธอไม่เป็นอะไรแล้ว เตรียมที่จะโลดแล่นเดินหน้าต่อไป
หมายเหตุ งานเขียนชิ้นนี้ ได้รับการคุ้มครองสิทธิตามพระราชบัญญัติคุ้มครองสิทธิทางปัญญา โดยลิขสิทธิเป็นของผู้เขียน ที่ให้เกียรตินำเผยแพร่ผ่าน วิชาการ.คอม เรามีความยินดีและอนุญาตให้ทำซ้ำหรือเผยแพร่ต่อเพื่อประโยชน์ทางการศึกษาเท่านั้น กรุณาให้เกียรติผู้เขียน โดยอ้างชื่อผู้เขียนและ วิชาการ.คอม (www.vcharkarn.com) ทุกครั้งที่ทำการเผยแพร่ต่อ ห้ามนำส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อในสื่อที่เอื้อประโยชน์ทางธุรกิจก่อนได้รับอนุญาต ขอขอบคุณที่ร่วมกันช่วยสร้างให้สังคมไทยเป็นสังคมแห่งปัญญา